Zaterdag 29 april om stipt 8 uur haalt het ene stel vijftigers het andere stel op. Welke stad of welk dorp achter de D zit blijft nog even geheim. Wel wordt de eerste bestemming verklapt. We gaan naar Zwolle. Dat vindt iedereen een goed plan al hoopt één van de mannen dat dan wel Luttekestraat 1 vermeden kan worden! Hoewel de reis voorspoedig en in een opgewekte stemming verloopt ontstaan er tijdens de reis wat onenigheden over de volgorde van het organiseren van de nog komende weekendjes. Een aantal lijkt een verborgen agenda te hebben en bepaalde letters al geclaimd te hebben. Gelukkig komen we er al snel uit en bereiken we een prima compromis!
De Peperbus
In Zwolle aangekomen, lopen we vanaf de parkeergarage richting het centrum van de stad. Aan onze linkerkant zien we de bekende Peperbus hoog boven de stad uit prijken. We steken het water over en lopen de binnenstad in. Er is volop reuring want er is markt. Niet van die drukke markten zoals bij ons waar je over de hoofden kunt lopen, nee hier is de markt wijds opgezet waardoor er volop ruimte is om de kramen goed te bekijken. Bij de tweede kraam is het al raak, de dames kopen krentebollen voor de wandeling van zondag.
Onze Zwolse tour start bij Stadscafé Blij. We kunnen hier lekker in het zonnetje zitten en worden door een heater ook nog eens extra verwarmd. We bestellen koffie met lekkere taart en krijgen de eerste kleur op onze wangen in 2023! Na de taart en een tweede kop koffie scheiden traditioneel de wegen van de mannen en de vrouwen. De mannen gaan maar weer eens te biecht, de vrouwen duiken de winkels in.
De mannen hebben het makkelijk, biechten kan om de hoek in de Grote of St. Michaëlskerk. Het is een imposant bouwwerk dat in de eerste helft van de 15e eeuw geconstrueerd is. Binnen treffen we een gigantisch orgel dat er spik en span uitziet. De zeer fraai gedecoreerde preekstoel mag ook niet onvermeld blijven. Hoewel er hier en daar nog wel prachtig bewerkte kerkbanken staan lijkt het erop dat de kerk niet meer als gebedshuis in functie is, er is een boekenbeurs gaande. Het blijkt een duurzame boekenmarkt.
Schapenvachten
Hoewel het nog rijkelijk vroeg is beginnen de mannen alweer naar een lekker biertje te verlangen. Even is er nog de vraag of ze niet aan het verworden zijn tot twee oude mannetjes die om elf uur ’s ochtends op het bankje in het park, met een halve liter bier in blik, de wereld zitten te beschouwen maar dan wordt er toch snel gegoogeld op donkerbruin café. Die blijken allemaal nog dicht. Ze komen uiteindelijk terecht bij de Vier Jaargetijden aan de Melkmarkt 8. Er wordt een mooi plekje op het terras uitgezocht en twee Grimbergen Dubbel besteld.
Het terras biedt een uitstekend zicht op de Zwolse zaterdagmarkt en dan met name op een kraam met schapenvachten. De mannen vragen zich af of er nog wel een markt is voor dit soort producten en besluiten de marktkoopman eens goed te bestuderen. Na uitspraken als ‘die witte vachten zijn in de aanbieding normaal € 79,95 nu € 69,00‘ en ‘dat zijn kwalitatief hele goede huiden, die komen van Texel, ik heb er net 1000 ingekocht‘ is het wachten op ‘deze heb ik zelf thuis ook liggen‘. Die uitspraak komt er niet. De vraag is echter wel gerezen of er überhaupt 1000 schapen op Texel lopen. Nou ja, nu waarschijnlijk niet meer! Het bevalt hier wel dus een tweede ronde Grimbergen wordt besteld. Om 12.17 uur geven beide telefoons van de heren aan dat er een bericht is binnen gekomen: ‘Over een kwartiertje lunchen bij Villa Suikerberg‘.
Bij de villa aangekomen, prachtig gelegen naast museum De Fundatie, blijkt er zowel binnen als buiten geen tafel meer beschikbaar te zijn. Geen groot probleem want aan de overkant ziet het er ook leuk uit. We steken de straat over en lopen naar binnen binnen bij Ensemble Gastro & Bar. Hier is voldoende plek en we zoeken een 4 persoonstafel uit. Er wordt mosterdsoep, een broodje kroket, een salade zalm en een wrap met kip besteld.
Op naar Diever
Na de lunch zoeken we de parkeergarage, die overigens in 2020 tot beste parkeergarage van Nederland werd gekroond, weer op om met de auto verder te reizen. In de parkeergarage krijgen we te horen naar welke D we afreizen. Het D-dorp staat bekend als het dorp van Shakespeare. Sinds het jaar 1946 worden hier namelijk toneelstukken van deze Engelse schrijver opgevoerd. De voorstellingen vinden plaats in een bijzonder openluchttheater, het Shakespearetheater. Alleen dit theater is al een bezoekje waard, maar Diever heeft meer, veel meer…
Zo staat Diever ook bekend om het Orakel van Diever oftewel Hans Wiegel, die hier een aantal jaren gewoond heeft evenals Mick Taylor, ex gitarist van de Rolling Stones, die hier van 1969 tot en met 1974 bivakkeerde.
Na een autorit van zo’n 35 minuten arriveren we bij Landhotel Diever. Een oude boerderij waarin o.a. het restaurant zich bevindt en een aanbouw met diverse kamers. Ooit was dit het Armen-Werkhuis der gereformeerde Gemeente van Diever, ‘opgerigt in het jaar 1861’. Onze kamers liggen aan de rustige, weilandkant. We verkennen de kamers, trekken onze wandelschoenen aan en gaan, aan de overkant van onze uitspanning, het bos in. Het is prima wandelweer zonder wind en met een flauw doch vriendelijk zonnetje.
Na een heerlijke wandeling van zo’n anderhalf uur zijn we terug bij het Landhotel waar we plaatsnemen op het terras en onszelf tegoed doen aan een verfrissende versnapering. Even is er nog twijfel of we aan de bitterballen moeten gaan maar we besluiten om de eetlust op te laten lopen voor het aankomende diner.
De borrel laten we dan ook moeiteloos overlopen in het diner, dat we trouwens ook in het Landhotel nuttigen. Waar de dames het houden bij een maaltijdsalade met gamba’s en zalm nemen, gaan de heren voor een voorgerecht in de vorm van Mosterdsoep voor de één en Champignonsoep voor de ander. Als hoofdgerecht neemt de één de kipsaté van kippendijen de ander de varkenshaas. Het eten smaakt prima. We tafelen nog even na en besluiten om nog een stevige avondwandeling te gaan maken om al het genuttigde goed te laten verteren en straks heerlijk te kunnen slapen.
Dag twee
De volgende ochtend verschijnen er drie frisse gezichten en één wat minder opgewekte uitstraling. Eén van de heren heeft verschrikkelijk slecht geslapen. Waar er drie ontzettende zin in de nieuwe dag hebben ziet meneer het echt even niet zitten! Gelukkig keert het tij, naar een kortstondig verblijf op terras en is het volledige gezelschap weer blij. Er wordt een stevig ontbijt verorberd want er gaat weer flink gewandeld worden vandaag. We gaan op zoek naar hunebedden! Eigenlijk weten we al waar die liggen omdat we er gisteren ook al langs kwamen. Toen werden ze echter door een horde kinderen als speeltoestel gebruikt.
Na het uitchecken en alle spullen weer in de auto te hebben gestopt lopen we richting de hunebedden die we gisteren reeds ontdekt hadden. Het is nog vroeg en dus zijn er geen blèrende kinderen, sterker nog we hebben het rijk alleen. Een toevallig passerende inheems vrouwspersoon wordt terloops zowat van haar fiets getrokken met de vraag of zij van dit stel vijftigers misschien een foto wil maken.
Het blijkt een allervriendelijkste dame te zijn die en passant vraagt waar we vandaan komen. Als ze het antwoord hoort volgt er meteen “oh, daar zou ik nooit kunnen wonen, al die mensen, al die drukte, verschrikkelijk. Ik moet over een aantal weken naar Amsterdam voor een cursus, zie er nu al tegenop!” Na het maken van een aantal foto’s danken wij de dame hartelijk en lopen wij verder op zoek naar de route die we deze dag zullen gaan volgen. We stuitten op een soort van braderie de zogenaamde Struunmarkt die blijkbaar iedere laatste zondag van de maand plaats vind.
Er worden wat kleine inkopen gedaan en dan gaan we toch echt aan de wandel. Het is even zoeken maar na een minuut of tien komen we op de route die we via Komoot gaan volgen. We lopen vandaag door het Nationaal Park Drents- Friese Wold. Het is wederom een schitterende wandeling, we hebben ondertussen heel wat bossen gezien maar ook hier is het weer prachtig. Het is een veelzijdig gebied met afwisselend dichte bossen, stukken heide en idyllische vennetjes. Hier en daar zijn de wroedsporen van de wilde zwijnen duidelijk zichtbaar.
De route leidt ons naar het onderduikershol. Een schuilplaats die vanaf begin 1944 door een aantal verzetsmensen uit Diever werd gebruikt. Het is in de loop der jaren een aantal keren gerenoveerd en zo veel mogelijk in de originele staat terug gebracht. Als je er binnen staat kan je je niet voorstellen dat hier een aantal volwassen kerels maanden lang hebben gebivakkeerd. Het is een klein en bedompte ruimte. Uiteindelijk zijn de mannen door verraad allemaal opgepakt en vermoord.
Het hol ligt ongeveer op de helft van de route en dus gaan we op zoek naar een eetgelegenheid. Dat blijkt nog best een opgave. Uiteindelijk komen we een half uur later aan bij de Hoeve aan den weg, een buitenplaats annex snackbar. We drinken hier wat en eten hier een tosti. Na een half uurtje zetten we de wandeltocht weer voort. We lopen via de bossen weer terug naar de parkeerplaats van het hotel en rijden terug naar huis. Het was weer een geslaagd weekend! Op naar de E, die we in het weekend van 7 en 8 oktober zullen bezoeken. We kijken steeds meer en meer uit naar het weekendje weg.
