Tot nu toe wil het plannen van één weekendje per kwartaal niet echt lukken maar daar kan niemand iets aan doen. Dingen lopen nou eenmaal niet altijd zoals we zouden willen. De 4 vijftigers zijn in ieder geval voornemens om het alfabet af te maken, ongeacht hoe lang het gaat duren. Het is inmiddels ruim een jaar geleden dat de vijftigers voor de B het Limburgse dorp Beesel bezochten. De hoogste tijd dus voor de letter C! De derde letter van het alfabet lijkt zo gewoon maar ga maar eens zoeken naar een dorp of stad die met deze letter begint. Coevorden, Cadier en Keer, Cadzand zijn prima namen maar er zijn natuurlijk voorwaarden aan de te kiezen nederzetting verbonden. Zo moet er een leuke slaapplaats zijn, moet er lekker gegeten kunnen worden, is het meegenomen als er één of meerdere bezienswaardigheden zijn en er moet natuurlijk wel gewandeld kunnen worden. Veel van de C-plaatsen ontberen deze voorwaarden en dus is de spoeling dun. Daar komt bij dat in het gekozen weekend, 25 en 26 februari, de meeste hotels, B&B’s en hooischuren reeds vol zitten.
De derde letter
Gelukkig heeft de organisatrice van dienst toch een uitvalsbasis gevonden en wel in het noordoosten van de provincie Brabant. In deze contreien liepen ooit de Kelten de boel onveilig te maken. Het is dan ook aan dit volk te danken dat deze plaats haar naam gekregen heeft. Die is namelijk afgeleid van het woord ‘Keukja’ wat kromming of bocht betekent, verwijzend naar de bocht in de Maas waaraan Cuijk gelegen is. Tal van bekende Nederlanders komen hier vandaan zoals BBB-coryfee Caroline van der Plas, powerlifster Ielja Strik en natuurlijk Wilco van Cleef, die samen met zijn vrouw Keisha een bijzonder wereldrecord in handen heeft. ’s Avonds eten we hier met smaak en we overnachten in een hotel waar vroeger alles om geld draaide. Dat hotel staat trouwens niet in een stad. Dat was het ooit wel maar volgens een legende zijn de stadsrechten van Cuijk in een ver verleden verkocht aan het toenmalige dorp Grave wat nu dus wél een stad is. Nou ja, stad of dorp, we gaan er dit weekend weer wat leuks van maken!
Weer naar het zuiden
Zaterdagochtend 25 februari om omstreeks 08:00 uur rijden we, na het inladen van de bagage én de flesjes water, vanuit de binnenstad van Amsterdam, via Utrecht naar het zuiden van het Land, waar het waarschijnlijk nog zonniger is.
Omdat de dames een weekend zonder shoppen niet volledig geslaagd vinden en omdat Cuijk waarschijnlijk te kort winkels heeft, zullen we onze eindbestemming via een tussenstop bereiken. Voor nu staat er een tocht van ongeveer 70 autominuten op het programma maar dat kan de 4 vijftigers niet deren. Vanaf het moment van vertrek zit de stemming er namelijk al meteen goed in. De eerste etappe leidt naar een stad waar Bakkerij de Groot de plaatselijke lekkernij verzorgt en waar de Kerkstraat 33 zeer waarschijnlijk bezocht gaat worden!
‘s-Hertogenbosch
Na ruim een uur rijden arriveren we in de supermoderne parkeergarage St.-Jan vanwaar het slechts enkele minuten lopen is naar het centrum. We wandelen langs de in aanbouw zijnde nieuwe schouwburg, waarvan wij vinden dat het een te kolossaal gebouw is voor op dit plein. We zijn een beetje bang dat deze stad vervalt in dezelfde fouten als Amsterdam ooit deed. De herinnering aan het Maupoleum aan de Jodenbreestraat aldaar komen spontaan naar boven. We lopen verder over de Parade waar de enorme Sint-Janskathedraal fier prijkt in het ochtendzonnetje.
Koffie en Bossche bollen, dat is waar we nu behoefte aan hebben. We komen uit bij Café de Kleine Werelt, een charmante tent op één van de hoeken van de markt. Na de koffie scheiden de wegen van de vrouwen en de mannen. Rolbevestigend gaan de vrouwen lekker winkelen en de mannen zien wel. Althans… één van de mannen is vergeten een cadeaubon voor de dame die niet zijn vrouw is te kopen daar zij vorige week de 56 heeft aangetikt. Zijn eigen vrouw geeft hem tussen de bedrijven door een subtiele hint en dus gaan we eerst een cadeautje scoren.
Kernafval
Kerkstraat 33 blijkt om de hoek en dus is deze opdracht snel gefikst. Nu nog even afleveren en de mannen zijn vrij om te gaan en staan waar ze willen. Nou ja laat dat staan maar weg, het zal voornamelijk zitten worden.
Terwijl de dames winkel in, winkel uit hollen besluiten de heren ook op deze weekendtrip hun zonden te overdenken en dit keer in de giga grote Sint-Janskathedraal. Na een minuut of twintig blijkt dat ook hier geen haalbare kaart dus zit er niets anders op dan de kroeg in te duiken. Die kroeg wordt snel gevonden: Stadsherberg ’t Pumpke.
Wat opvalt is dat aan iedere ‘stamgast’ gevraagd wordt “hedde ge het overleefd?” doelend op de voorbije carnavalsdagen, door ons steevast ‘kernafval’ genoemd. In dit sfeervolle etablissement, jammer van die helverlichte ‘wijnkast’ in het midden van de zaak, laten we ons voorzien van Karmeliet van de tap. Dat is zo’n lekker biertje dat je er echt wel een tweede van moét bestellen. Die tweede ronde besluiten we op het terras te nuttigen. Het zonnetje is inmiddels doorgebroken en zo zien we nog wat van Den Bosch. Het valt op hoe relaxed het hier nog is.
Geen geratel van rolkoffertjes, geen fat-bikes, geen kutscootertjes én geen weedlucht! Wat een verschil met de vrijdagmiddag die wij, nadat we de grote Vermeer expo in het Rijksmuseum hadden bezocht, doorbrachten in café Arie op de hoek in de Amsterdamse Pijp. Hier, op de Parade, vind je nog rust en word je niet continu omver gefietst. Al hadden we hier vorige week waarschijnlijk gewild dat we in hartje Amsterdam zaten!
Uitgeshopt
Nog voor het tweede glas geledigd is komt het bericht door dat de dames hun buik horen knorren. De dames willen lunchen en we krijgen het verzoek ons naar Allerlei & Visserij in de Korte Putstraat te begeven. Het moet gezegd dat het uitgavepatroon van de dames nogal verschilt. Waar de één het bescheiden aandoet en slechts wat thermospul koopt, gaat de ander wederom helemaal los in de inmiddels bekende winkels. Wat een relatief goedkope reeks weekendjes weg zou moeten worden lijkt voor één stel uit te lopen op een totaal failliet.
Effe lunchen
Als gezegd lunchen we bij restaurant Allerlei & Visserij. Hoewel we niet gereserveerd hebben vindt de dienstdoende ober toch een mooi plekje voor ons. We bestellen wijn en bier en komen even bij van toch alweer een enerverende ochtend in Oeteldonk. Het moet trouwens gezegd dat de stad er verrassend schoon bij ligt. Toen we in de parkeergarage uit de auto stapten stonden we midden in de serpentines en confetti maar hier in de binnenstad is er geen vuiltje aan de lucht, chapeau!
Na het uitgebreid bestuderen van de menukaart worden er zowel vlees- als visgerechten besteld. De Allerlei is in orde waardoor de carpaccio prima smaakt maar de Visserij schiet wel wat te kort bij de Vongole, die veel te gaar is. De salade met zalm is daarentegen weer dik in orde. De uitgeschonken wijn is trouwens ook oké. Al met al is het prima zitten, eten en drinken en we krijgen weer energie om de rest van de dag te volbrengen.
Richting Cuijk
Na de lunch lopen we terug richting de parkeergarage om de reis naar Cuijk te vervolgen. Er staat nu een autorit van zo’n 40 minuten op het program. Tegen drieën arriveren we in Cuijk. Hotel de Bankier ligt in het centrum, schuin tegenover de schouwburg én de plaatselijke bioscoop. Centraler kunnen we niet zitten! We parkeren voor de kerk en lopen naar ons hotel om in te checken. Daar geldt boter bij de vis dus wordt er direct afgerekend voor de komende nacht.
De Bankier is een klein hotel met 8 kamers. Wij hebben kamers 7 en 8 geboekt. Nummer 7, de zogenaamde Loftkamer doet z’n naam eer aan. Hij is ruim en hoog met een verdieping erin waarop nog twee slaapplaatsen zijn. Eigenlijk hadden we dus alleen deze kamer hoeven boeken. Kamer 8 is een luxe kamer met een ligbad middenin de ruimte. Zo’n bad lokt natuurlijk uit tot actie! De mannelijke gast van deze kamer probeerde de kraan even uit en hield er een behoorlijk natte broek aan over.
Na het positioneren van de koffers, tassen en alle andere prularia, trekken we de wandelschoenen aan en gaan er op uit. Het hotel ligt naast de immense Sint Martinuskerk die veel wandelaars zullen herkennen van de Nijmeegse Vierdaagse. Achter deze kerk wordt altijd een ponton over de Maas gebouwd om de wandelaars richting Mook te leiden. Ongeveer op dezelfde plek nemen wij de pont naar de overkant. Vervolgens wandelen we richting Mook en vice versa.
Uit eten
Bij het boeken van het hotel was het helaas niet meer mogelijk om een tafel in het restaurant voor de zaterdagvond te reserveren, ze zaten reeds stampvol. Er was dus geen andere keuze dan uit eten te gaan. Op carnavalsmaandag werd daarvoor een belletje gepleegd naar restaurant Smaak, op kruipafstand van de Bankier. Aan de andere kant van de lijn bleek het duidelijk kernafval. Een hoop blèrende mensen en een nauwelijks verstaanbare chef van dienst. Het restaurant bleek ten tijde van het telefoongesprek, logischerwijs, gesloten maar reserveren voor zaterdagavond 25 februari was geen probleem. Efkes een papierke en een penneke zoeken’ hoorde we aan de andere kant van de lijn. Alles werd genoteerd. Mooi het avondeten was geregeld.
Bij binnenkomst bij Smaak bleek de reservering echter niet doorgekomen. Een klein probleempje want ook hier waren alle tafels reeds vergeven. Het allervriendelijkst personeel liet het er echter niet bij zitten en ging in de planning voor de avond zitten schuiven. Toen er een tafel vrijgemaakt was kwam ook ineens het papiertje met de reservering boven water. Kortom: eind goed al goed! We krijgen een tafeltje achterin het restaurant toegewezen, prima plek, ruim en lekker rustig. Na een paar wijntjes en biertjes maken we een keuze van de menukaart.
Eén dame en de heren gaan voor een voorgerecht, uiensoep, brie uit de oven en steak tartaar. Als hoofdgerecht kiezen de mannen de Bavette van de grill, één van de dames de vis van de dag, zeebaars en de andere dame gaat voor de Carpacciosalade.
Het moet gezegd, het eten was uitstekend en de bediening charmant. De dames vonden het jurkje van de onze tafel bedienende jongedame zeer chique, dat terzijde. Ook de verschillende genuttigde wijnen vielen in de smaak. Na zo’n heerlijke maaltijd past natuurlijk een lekker dessert. Tijd voor Scroppino! Hier bij Smaak maken ze die aan de tafel. Vanille-ijs, citroenijs, wodka, Limoncello en natuurlijk Prosecco alles in een grote schaal en dan met de garde kloppen. Uitschenken en smullen maar, het is héérlijk.
Na een paar espresso’s en thee lopen we terug naar de Bankier. Daar kletsen we op één van de kamers nog wat na én verwennen we de voeten met een heerlijke ontspanningspacking. Voeg daar nog een glas whisky aan toe en de totale ontspanning is een feit. Eén van de mannen neemt nog een bad en daarna is het slapen geblazen.
De volgende ochtend
Om half tien zondagochtend verzamelen de vijftigers zich in de ontbijtzaal van de Bankier voor een overheerlijk en uitgebreid ontbijt. Geen buffet maar een supervriendelijke meneer in de bediening die voor ons vers geperst sinaasappelsap, goede koffie, een gebakken eitje, heerlijke broodjes en zelfs een glaasje hangop regelt. Deze manier van ontbijten is prettig, het is rustig want niet iedereen hoeft door elkaar te lopen en er wordt veel minder verkwist. Tijdens het ontbijt besluiten we welke wandeling ons vandaag bezig gaat houden.
De Mookerheide
We maken het ons vandaag niet makkelijk, we kiezen een rondgang van ruim 16 kilometer over onder andere de Mookerheide. We starten in Plasmolen een dorp in de gemeente Mook. We verbazen ons over het grote aantal horecagelegenheden op en rond het parkeerterrein vanwaar we de wandeltocht starten. De wandeling hebben we gevonden op de wandelapp van Komoot en dus kunnen we gebruik maken van de handige navigatie. Vol goede moed zetten we koers richting jachtslot De Mookerheide, op weg naar koffie met gebak!
Na een flinke wandeling van zo’n anderhalf uur word dit prachtige slot bereikt. Echter van dat prachtige is bar weinig te zien, het jachtslot staat namelijk compleet in de steigers. Een jarenlange renovatie valt het slot ten deel. Geen koffie met wat lekkers dus. De enige optie die we hebben is doorlopen en op zoek naar een wel geopende pleisterplaats. Dat zal niet meevallen en pas na nog eens twee uur struinen over de Mookerheide belanden we daar waar we begonnen zijn; Plasmolen. De eerste de beste tent die we passeren schieten we in.
We willen zitten en lekker eten en drinken. Nadat we drinken besteld hebben komen we er achter dat dit een pannekoekenrestaurant is. Nou ja, we maken er het beste van en genieten van de overheerlijke baksels. We zijn zo blij dat we eindelijk kunnen zitten! Na deze late lunch besluiten we, moe maar voldaan, weer terug te keren richting Amsterdam. Het was weer een leuk weekend, op naar de D!
