Na ongeveer 15 plaatsen met een beginletter B de revue te hebben laten passeren waaronder Bourtange, Beek-Ubbergen, Baarle-Nassau en Babyloniënbroek, in geen enkele was er nog een slaapplaats te vinden, kwam de ouderling in Beesel terecht. Dit is een rustig dorp gelegen tegen de Duitse grens iets boven Roermond. Beesel wordt voor het eerst vermeld in 1275 en vormde samen met het naastgelegen Belfeld eeuwenlang één schepenbank (dat wat we nu een gemeenteraad noemen). Lange tijd hoorden beide plaatsen bij het Spaans Opper-Gelre. In 1713 kwam het samen met enkele andere gemeenten als Staats-Opper-Gelre aan de Verenigde Provinciën.
Een van de oudst bewaarde gebouwen is kasteel Nieuwenbroeck dat dateert uit 1560. De St. Gertrudiskerk in Beesel stamt uit 1842 en werd gebouwd naar een ontwerp van architect Jean Dumoulin, ver familielid van wielerheld Tom. De burgermeester alhier klinkt als de naam van een typetje van Van Kooten en De Bie, namelijk Bob Vostermans. Verder is dit dorp bekend van Mark Jansen en Sander Gommans van de voormalige metalband After Forever. Het meest bekend is Beesel echter als hét Drakendorp. Eén keer in de zeven jaar wordt hier het draaksteken gespeeld, gebaseerd op de legende van Joris en de Draak.
Overnachten doen we dit weekend in Mert 5. Dit etablissement is, niet geheel onverwacht, gelegen aan de Markt nummer 5 in het centrum. Omdat er op het world wide web staat geschreven ‘Een plek om elkaar te ontmoeten, te genieten van een lekkere maaltijd, met vrienden te proosten’ heeft de organisator van weekend B besloten hier ook maar voor het diner te reserveren. Dat met vrienden proosten gaat in ieder geval wel lukken!
Op weg naar het zuiden
In de vroege ochtend van 6 november rijden we vanuit de Amsterdamse binnenstad richting Remunj, een rit van 123 minuten die door een omleiding bij Eindhoven uiteindelijk 23 minuten langer duurt. De navigatie had de opdracht gekregen ons naar de parkeergarage Kazerneplein te loodsen. Een prima plek om te parkeren want je loopt zo de binnenstad van Roermond in.
Na slechts enkele passen vind je hier aan je rechterhand De Pastorie, een alleraardigst uitziend etablissement. We traden binnen en ook het interieur was uitnodigend en, weliswaar wat aan de vroege kant, al gedeeltelijk in kerstsfeer gebracht. We bestelden koffie en natuurlijk vier maal vlaai! Zowel drank als gebak waren van prima kwaliteit. Na het nuttigen der spijzen trokken wij verder het Roermondse in.
Boetedoening
We liepen langs de Sint Christoffelkathedraal de markt op. Op zaterdag zijn hier tientallen kramen te vinden met van alles en nog wat. Er hangt een gezellige sfeer mede doordat ‘leuk dat ge d’r band’ er flink op los speelt. Terwijl we de markt opliepen begonnen de mannen ‘m te knijpen en ja hoor, al bij het derde kraampje was het raak, onder het mom van ‘wat een lekker stofje’ werd het eerste kledingstuk gekocht. Dit kon wel eens een lange ochtend worden. Na wat ronddolen en winkel in, winkel uit, besloten de mannen unaniem zich van de dames af te scheiden en zich te nestelen op een terras aan het Munsterplein alwaar twee herfstbok en twee pils verorberd werden. Natuurlijk van Lindeboom, het bier van hier. Na verzadigd te zijn bezochten de mannen, als boetedoening, de Onze Lieve Vrouwe Munsterkerk, waar nog elke werkdag om 09.00 uur een heilige mis opgedragen wordt. Hier werden wat kaarsjes ontstoken. Omdat er heel wat boetedoening nodig was werd ook de Sint Christoffelkathedraal nog even aangedaan.
Een aandachtspuntje in deze kerk is het glas-in-loodraam waarop een tafereel met een aantal mannen in concentratie-kampkledij en twee Duitse soldaten afgebeeld met doodshoofden. Enig speurwerk leert dat het hier gaat om geestelijken, waaronder Henri Vullinghs, die in de 2e wereldoorlog in kampen om het leven zijn gekomen. Een opvallend kunstwerk tussen de welbekende afbeeldingen van onder andere de lijdensweg van Jezus. Bij het verlaten van de kathedraal werd als aandenken een beeldje van Christoffel gekocht.
Lekker lunchen
Ondertussen werd er door de dames heftig op los geshopt waardoor het budget voor het weekend al snel overschreden werd. Shoppen maakt hongerig en dus spraken we af bij lunchroom Markt 10. Daar gebruiken we een lichte lunch met onder ander broodjes kroket en carpacciosalades. Na deze verteringen wandelen we terug naar de auto en laten we Roermond voor wat het is.
Op naar Beesel
Om een uur of drie arriveerden we in Beesel, de plaats die centraal staat dit weekend omdat het met een B begint! Er is genoeg parkeerruimte in het dorp om te auto te stallen. Wij parkeerden naast de kerk, tegenover ons logeeradres Mert 5. We checkten in en kregen de sleutels van onze kamers. Twee ongelofelijk leuke, prima ingedeelde en uitermate schone kamers vielen ons ten deel. Zo op het eerste gezicht prima bedden en goede sanitaire voorzieningen. We pakten wat spullen uit en trokken vervolgens onze wandelstappers aan en gingen op weg om het dorp en de directe omgeving te verkennen.
Het plan was een wandeltocht naar kasteel de Keverberg in Kessel inclusief een overtocht met de veerpont maar door een iets uitlopende planning bleven we aan de Beeselse kant van de Maas. Na een rondwandeling van ruim een uur door Beesel en het buitengebied arriveerden we wederom bij onze pleisterplaats. Tijd voor een borrel! De borrel liep om een uur of zeven geruisloos over in het avondmaal.
Zoervleisjl
De menukaart van Mert 5 is niet heel erg uitgebreid maar er staan voldoende gerechten op om een keuze te kunnen maken. Zelfs voor de liefhebbers van vega is er een keus te maken. Als voorafje werd twee keer de bospaddenstoelensoep en twee keer de carpaccio besteld. Het hoofdgerecht bestond voor de heren uit Limburgs Zuurvlees, één dame nam de saté en de ander de vissalade. Limburgs Zoervleisj heeft zijn naam te danken aan de toevoeging van azijn, maar de smaak van het vlees is eerder zoet dan zuur te noemen. Dit komt omdat het zuur gecompenseerd wordt door het zoet van toegevoegd appelstroop en/of ontbijt-koek. Het gerecht heeft wat weg van de ouderwetse hachee maar is wel een stuk zoeter.
Alle gerechten werden overigens geserveerd met een ruime hoeveelheid patat en met wat salade. Alle vier de vijftigers waren tevreden met het opgediende. De enige wanklank betrof de Riesling die nogal aan de (mier)zoete kant was maar opnieuw een Lindeboom herfstbock deed de zoete smaak snel verdwijnen. Na een afsluiting met koffie en thee werd besloten nog even een korte wandeling te maken om het zojuist genuttigde ietwat te laten verteren.
Beesel by night
Tijdens onze avondwandeling viel het ons op dat van vrijwel alle huizen de ramen en van sommige zelfs ook de voordeur, compleet aan het zicht onttrokken werden door neergelaten rolluiken. Wij vroegen ons dan ook af of het hier zo’n onveilig gebied zou zijn of dat er een andere reden voor deze verduisteringstactiek is. Na een korte wandeling waren we te gaar om nog een afzakkertje in het plaatselijk café de Troubadour te nemen, we nokten af.
De volgende ochtend
Alle vier zijn we het er over eens dat het prima bedden zijn in Mert 5. De dames en één heer hebben dan ook goed geslapen maar één van de heren zegt dat ondanks de lekkere bedden hij toch redelijk lang wakker gelegen heeft.
Dit werd echter direct tegengesproken door zijn eega die beweerde dat hij de hele nacht heeft liggen snurken. In ieder geval kwamen dus tenminste drie mensen uitgerust aan de ontbijttafel. Over het ontbijt niets dan goeds! Prima koffie, verse croissantjes en broodjes, verschillende soorten kaas en vleeswaren, zoet beleg én heerlijke yoghurt. Het was een uitstekend begin van dag twee. Al met al vinden wij Mert 5 een absolute aanrader.
We zoeken de rust op!
De organisatie had een aantal opties voor deze dag in de vorm van een paar wandelingen. Gekozen werd voor de wandeling vanaf de Witte Steen in Reuver door onder andere het Brachter Wald. Volgens verkregen informatie een zeer mooie wandeling in een prachtig én rustig natuurgebied. De wandeling zou deels door Nederland en deels door Duitsland voeren.
Het was slechts een kwartiertje rijden naar de Witte Steen. Daar aangekomen wachtte ons een nogal luidruchtige verrassing. Uitgerekend deze mooie zondagochtend was het Brachter Wald het strijdtoneel voor De Schlitthunderennen “der Weisse Stein”. Even twijfelden we of we er wel goed aandeden om hier een paar uurtjes te gaan wandelen. We parkeerde de auto, aanschouwden het spektakel enige minuten en liepen toen alsnog het bosgebied in. Uiteindelijk kwamen we slechts vier sledes en twee steps tegen, een koddig tafereeltje.
Opgeblazen
Na een flinke rondwandeling van zo’n twee uurtjes, waarbij we met regelmaat het spoor bijster waren, belandden we op het terras van De Grens, een klein café/restaurant gelegen aan de rand van het bos tegenover het veel grotere De witte Steen. Hier konden we weer op krachten komen met koffie en vlaai. Het Hundefest was inmiddels afgelopen en de rust weder gekeerd. Tijdens het koffiedrinken besloten we om de middag in te vullen met een tochtje op het veer over de Maas gevolgd door een wandeling naar Kasteel Kessel ofwel Kasteel de Keverberg
Dit kasteel is zeer waarschijnlijk als burcht gebouwd in de 9e eeuw, dus het staat hier al minimaal 1100 jaar! Aan het eind van de 2e wereldoorlog is het door de Duitse bezetter opgeblazen waardoor er slechts een ruïne overbleef. Deze ruïne is jarenlang onderhouden zodat er nog enigszins iets van het kasteel bewaard bleef. In 2015 werd de herbouw, een combinatie van de oude ruïne met daarbovenop een eigentijdse constructie, voltooid. Door deze verbouwing is één van de oudste kastelen ook één van de modernste geworden.
Door Corona was het museum natuurlijk gesloten maar we konden gelukkig binnentreden in Kasteel Kafee 950, het etablissement in het hart van dit prachtige monument. Tijd voor een drankje en flink wat bitterballen.
Na het bezoek aan dit leuke kasteeltje met prachtig uitzicht over de Maas was het tijd om de terugreis te aanvaarden. Om zeven uur des avonds arriveerden wij weer in Amsterdam. Het tweede weekend was wederom een geslaagd weekend, nu maar weer afwachten wat ons de letter C gaat brengen!
